Het tuinbouwgebied van allure, West- en Oostland, met ongekende clustering van knowhow, techniek, kennis en kunde werkt zich suf om het hoofd boven tafel te houden en is verstrikt geraakt in een spiraal van kostenbeheersing en opschaling. En een groeiende groep consumenten, vooral stedelijk gebied, is de binding met voedselproductie kwijt, wil 100% transparantie waar voedsel vandaan komt, en neigt meer tot regioproducten, al dan niet biologisch.
Oplossing
1 + 2= Veel
Tuinbouwgebied West- en Oostland produceert in 2020 uiteindelijk 50% van de versbehoefte van “Rotterdam-Den Haag” Metropool
Transitiepaden
- Van tomatenproducent naar voedselleverancier
- Van monocropping naar multicropping
- Logistiek: Van grootschalig naar fijnmazig
- Van retail naar consumentenparticipatie
- Van “altijd alles” naar “wat er is/kan zijn”
- ????
Benefits
- Alternatief in economisch perspectief tuinbouw
- Toename maatschappelijke embedding tuinbouw: zij produceren ons voedsel
- Vergroting voedselveiligheid en voedselversheid
- Vergroting weten van versvoedsel
- Vermindering CO2 footprint
- Vermindering retail-wurggreep
- ????
Wilt u meer informatie, neem dan contact op met Daan Kuiper: